Legmethodes keramische tegels :

Hoe u uw keramische binnenvloeren plaatst, hangt af van de ondergrond, het type tegel, de bestemming en de toegelaten toleranties. We bespreken hier beknopt de 3 voornaamste technieken:

Plaatsing met tegellijm (meest courant)

Bij deze techniek worden de tegels met tegellijm gehecht op de bestaande ondergrond (meestal chape). Belangrijk is om het lijmtype goed af te stemmen op de ondergrond, het soort tegel en de toepassing.

Let goed op dat uw chape voldoende droog is! Bij het drogen kan het voegwerk krimpen en daardoor scheuren. Om dat te vermijden is het belangrijk de droogtijd van de onderliggende chape te respecteren. Een vuistregel voor de droogtijd: u moet evenveel weken wachten met het verlijmen van de tegels als de dikte van de chape in centimeter, met een minimum van 28 dagen. Dus vijf centimeter chape = vijf weken wachten voor u de tegels kunt verlijmen. Uitzonderingen hierop zijn snelverhardende chape en anhydrietchape.

Als u de tegels plaatst moet de chape zuiver zijn. Ze mag geen scheuren vertonen en bij voorkeur niet poederig, licht ruw of absorberend zijn.

De werken moeten uitgevoerd worden bij temperaturen tussen 5 en 25°C.

Anhydrietchape vraagt in sommige gevallen een specifieke voorbereiding. We geven u daar graag meer informatie over in onze toonzaal.

Meet vooraf goed uit hoe u de tegels wil plaatsen om een visueel optimaal resultaat te krijgen en uw snijverlies te beperken. Een tip: leg uw tegels eerst even uit en teken met een potlood het legplan.

Verzaag uw tegels met een zaagtafel of tegelsnijder. Als de tegels scherpe randen hebben, kunt u ze wat gladder maken met schuurpapier. De buitenhoeken kunt u afwerken met randprofielen, of u kunt de tegels in verstek zagen.

Verdeel de lijm op de ondergrond en plak de tegels. Lijm altijd volgens de hoeveelheid die u kunt verwerken. Voor normale tegellijmen bedraagt de ‘open tijd’ 15 tot 20 minuten. Als die verstreken zijn gaat de lijm uitdrogen en zal hij minder hechten.

Zijn uw tegels 60 op 60 centimeter of groter? Dan raden we u aan om dubbel te verlijmen. Dat wil zeggen dat u zowel de ondergrond als de tegels met lijm moet instrijken. Zo krijgt u een groter contactoppervlak tussen ondergrond, lijm en tegel.

Afhankelijk van de omstandigheden dient u minimum 1 dag te wachten voor u de betegeling opvoegt. Gebruik een voegspons, -spaan of trekker om het voegsel onder een hoek van 45° aan te brengen. Veeg het overtollige voegsel af met een vochtige doek of spons. Bij gekleurd voegsel moet u extra opletten om niet te veel water te gebruiken bij de aanmaak of opkuis van het voegsel.

Wacht daarna nog 5 dagen om op uw tegels te lopen.

Plaatsing in verse chape

Bij deze techniek worden de tegels tegelijkertijd met de chape geplaatst. Dat gebeurt vaak bij kleine renovaties of bij natuursteentegels. Het nadeel is echter dat de chape nog volledig moet uitdrogen onder de tegels. Daardoor kan ze nog krimpen en bestaat er een risico op scheuren. Om dit te vermijden, gebruikt u het beste een cementgebonden aanbrandlaag of ingestrooide cement.

De ondergrond van de chape moet volledig zuiver en hard zijn.

Op 1/3 dikte van de chape moet u een wapeningsnet (38/38/1) aanbrengen.

Om de tegels nog te kunnen inslaan moet de dekvloer 4 mm hoger worden afgestreken dan het definitieve niveau van de dekvloer.

Plaatsing in een mortelbed

Bij deze techniek worden de tegels met cementmortel (van 350 kg cement per m³ zand) op een chape van stabilisé of rechtstreeks op een verharde, stabiele ondergrond geplaatst. Dit wordt nog weinig toegepast omdat het een enorme precisie en vakmanschap vereist.

U gebruikt deze techniek best niet bij dunne tegels tot 12 mm, weinig poreuze tegels en bij tegels die aan hogere temperaturen moeten weerstaan (zoals bij vloerverwarming).

Plaatsing van wandtegels

De plaatsing van wandtegels is in grote lijnen hetzelfde als die van vloertegels. Hierbij worden de wandtegels geplaatst op een bestaande ondergrond, meestal

(cement-)bezetting.

Om de wand tegelklaar te maken, moet u enkele voorzorgsmaatregelen nemen:

De ondergrond moet vlak zijn

Eventuele gaten moet u stoppen

Stof moet u verwijderen

De ondergrond moet u nakijken: als u plaats op gipsbepleistering of een houten ondergrond brengt u best een hechtprimer aan.

Welke voegen passen het best ?

Wist u dat de keuze van voeg een ongelooflijk groot visueel effect op uw tegels heeft? Toch wordt er vaak niet veel aandacht aan besteed. Onterecht, vinden wij. Daarom hier een kleine handleiding:

Grote voegen of kleine voegen?

Kleine voegen zorgen voor een egaler oppervlak, terwijl grote voegen het oppervlak meer opdelen en zo visueel kleiner maken. Kleine voegen zijn echter enkel mogelijk als u gerectifieerde tegels neemt. Dat zijn tegels met een rechte, strak afgesneden zijkant.

Donkere of lichte voegen?

De meeste voegen zijn wit of grijs. Het aanbod van voegenkleuren is de laatste jaren echter veel groter geworden: het gaat nu van parelwit over grijs tot pikzwart. Er bestaan ook voegen in terracotta of beige, en zelfs speciale kleuren als rood of blauw kunnen.

Donkere voegen maken een vloer donkerder en lichte voegen lichter, dat spreekt voor zich. Maar vooral het contrast tussen voeg en tegel speelt een rol.

Een voeg die erg contrasteert met uw tegel (bv. donkergrijze voegen op witte tegels) geeft een accent: de opdeling van de vloer of wand wordt duidelijker en het raster van de voegen wordt een bepalend element in de ruimte. De ruimte wint hierdoor aan dynamiek, maar kan ook snel onrustig worden. U kiest dan best voor eenvoudig meubilair in een beperkt scala van kleuren.

Met een voeg die minder contrasteert, bereikt u een homogener uitzicht: de vloer of de wand lijkt dan meer op één vlak. De tegels zullen groter lijken, en dat vergroot de hele ruimte. U kunt zelfs kiezen voor een 'ton sur ton' voeg, in bijna exact hetzelfde kleur als de tegel.

Een tip: spreek uw plaatser op voorhand aan over de kleur van de voegen. Hij kan u helpen bij de keuze, door enkele tegels op de vloer te leggen en verschillende kleuren mortel tussen de tegels te strooien.